Op stap door Axenland

Voorbij de hoge bergen ligt Axenland. 

De inwoners van Axenland zijn dieren. 

Je gaat er heen over de zee, over het land, over de brede rivier,

 maar altijd moet je over de hoge bergen. 

Mensen die goed zoeken, 

vinden de weg naar Axenland.

(Voorbij de Hoge Bergen, Caremans, L. & kussé, P.)

2 weken lang bezochten we alle huisjes in Axenland. Zo maakten we kennis met de dieren, hun eigenschappen en hun manieren.

Sjef, de leeuw, was een echte leider. hij gaf andere dieren raad. 

We kropen in de huid van Sjef en elke dag werd er een nieuwe ‘leider’ gekozen, die mocht dan naast de juf zitten en samen met een vriendje de eerste in de rij staan.

We luisterden naar het verhaal van ‘leeuw wordt koning’ en mochten eens brullen zoals echte leeuwen.

Kadosj, de kameel, was volgzaam. 

We luisterden naar een verhaal van ‘goocheldoos’

Dag, de wasbeer, gaf graag dikke duimen en pluimen.

We gaven in de klas applausjes aan elkaar.

Zieme, de pauw, maakte zich graag op en paradeerde trots door de straten van Axenland.

We knutselden een spiegel en mochten onszelf spiegelen in grote, kleine, … spiegels. We vertelden elkaar waar we trots op waren.

Bizi, de bever, helpt graag en was telkens druk in de weer. Op het beverbord worden nu elke ochtend taakjes verdeeld: stoelen onder tafel zetten, kijken of de jassen allemaal goed aan de kapstokken hangen, … Zo helpen wij de juf ook een beetje.

We keken via de beamer naar een digitaal prentenboek: ‘Welterusten kleine beer’.

Bolletje, de poes, genoot in Axenland. Wij mochten elkaar masseren, daar genoten wij ook van.
In de namiddag mochten we onze tanden poetsen.

Itsj, de uil, kon vanuit de hoge boom alles heel goed zien, maar kon ook goed geheimen bewaren.

In de kring fluisterden we een geheimpje door aan een klasgenootje dat naast ons zat.

Slosse, de schildpad, verstopte zich in zijn schild. Hij was vaak bang.

we luisterden naar een verhaal over Slosse in het donker.

Bonkie, de steenbok, zegt soms: 'Neen, vandaag wil ik dit niet!'

We knutselden een 'stopbord'. Bij elke ruzie konden de kinderen via dit bord een halt toeroepen.

Krik, de havik, was heel kritisch en maakte zich vlug boos. We leerden dat Krik uitsluiting, pesten en ruzie maken niet fijn vond. Hij kwam op voor de kinderen die nood hebben aan steun.

 Tijdens ons bezoek in Axenland vierden we ook de verjaardag van Haile, die 4 jaar werd.
Hiep hiep Hoeraaa!!

Na ons bezoek aan de 10 huisjes zat ons verblijf in Axenland er, jammer genoeg, op. 

Tot de volgende keer!

Sfeerbeelden: